Fodaltzi Werkers

13 maart 2016 ga ik met Jip naar de clubdiplomadag van de Flatcoated Retriever Club in Delft.
We gaan daar proberen ons B diploma te halen.
Wordt vervolgd ..

Bijna 8 maanden zijn de kids van Ighor en Jip alweer. Ondertussen zijn we bij alle pup eigenaren langs geweest, om de stambomen en de DNA profielen persoonlijk af te geven.
En wat was dat leuk, om na zolang de pups niet gezien te hebben, te zien dat de herkenning nog daar is. Ze waren allemaal door het dolle heen, en luisterde helemaal nergens meer naar, hahha, wat de eigenaren ook probeerde. Binnen mum van tijd zaten ze bij mij op de bank en op schoot, en toen mams Jip ook nog binnen kwam was het feest helemaal compleet! Ik mag het graag zien zulke enthousiaste honden.
Bij 3 van de 4 pups ben ik bij de ( jacht ) training wezen kijken, en wat doen ze het goed, wat zijn ze mensgericht zeg, ik ben blij met wat ik zie. Dit overtreft mijn stoutste verwachtingen.
Leuk ook om te horen van een van pup eigenaren dat hij toch de overstap maakt naar de jachttraining, omdat hij op de gehoorzaamheidscursus heeft gemerkt dat er “veel meer” in zijn hond zit, ik kan hem niet meer dan gelijk geven.

Terwijl ik deze update schrijf, heeft het KNMI noodweer aangekondigt, en liggen alle honden veilig binnen.
Wat een heerlijke tijd is de zomer toch, de pups, nu 5 weken oud, zijn de hele dag buiten en dat vinden ze in een woord geweldig.
Vanaf 3 weken mogen de pups bezoek ontvangen, en elke dag komen er wel mensen. De pups vinden het allemaal prima, en genieten van elke aandacht die ze krijgen van jong en oud. Het valt mij op, hoe open, vrolijk en onbevangen ze naar mensen zijn, zelf contact zoeken, bij mensen op schoot kruipen zonder echt opdringerig te zijn, heel bijzonder… we genieten met volle teugen van dit heerlijke stel.

Na de laatste update van de pups, 2 weken geleden, zijn het ondertussen al echte hondjes geworden. Ze hebben ondertussen ook ontdekt dat ze niet alleen op de wereld zijn, maar een zusje en meerdere broers hebben.
Hoe leuk is dat om samen te spelen, elkaar te pesten, de wereld te ontdekken, om daarna dicht bij elkaar in een diepe slaap te vallen.
En nu er opeens van die rare scherpe dingen in hun bekje zitten, is het toch ook wel eens handig om te weten waar die nu weer voor zijn …
Maar eens goed oefenen de komende tijd, dan komen we er beslist achter.

Woensdag 8 juli 2015

Dinsdag 7 juli, Jip loopt op “alle” dag, en ik hou haar extra goed in de gaten, zeker nu ze vanochtend haar brokjes niet meer wilde eten.
Wat een spannend idee blijft het toch elke keer weer dat de pups er binnen korte tijd aankomen.
Het kan vanavond zijn, of vannacht of misschien toch morgenochtend vroeg?
Uiteindelijk blijft het die dinsdag relatief rustig, maar de pups zijn onderweg ..
Ik besluit ‘s-nachts in de woonkamer te blijven slapen, ik wil bij Jip zijn en Jip wil bij mij zijn. Wat is het spannend voor haar, ze weet echt niet wat haar overkomt, en haar kop spreekt boekdelen.
Woensdagochtend merk ik dat Jip af en toe persweeën krijgt, en die nemen gaandeweg de ochtend in frequentie en in hevigheid  toe.
Als uiteindelijk om 10.45 de eerste kerngezonde reu ter wereld komt, blijkt het een flinke jongen te zijn, maar liefst 420 gram, en Jip heeft geen kik gegeven.
Wat een stoere meid is het toch, en uiteindelijk is ze de trotse moeder geworden van 5 meer dan prachtige pups (4 reuen en 1 teefje).
Jip en haar pups verkeren in blakende gezondheid.